Aan onze vriend Erdogan: “Waar ben jij in godsnaam mee bezig?”
Ah Erdogan. Vriend van ons. Van onze alliantie, onze NATO. Van dat land dat zich bij de EU wil aansluiten. De brug tussen Oost en West. Van dat land waar zovele Belgen hun wortels hebben en vele anderen in all-in hotels de zorgen vergeten die ze in hun leven hebben. Islamitisch? Zeker. Echter niet in die mate dat de welgekomen toeriste er in hijab moet rondlopen tenzij ze dat willen. Maar verlicht als Atatürk, ben je niet. Erdogan. Waar ben jij in godsnaam mee bezig?
Vriendendienst?
Ik respecteerde je enorm toen je Israel de vuist gaf in 2010 en nog eerder toen je de VS weigerde te helpen in die verschrikkelijke invasie in Irak in 2003. Je hebt zélf gezegd dat je geen enkel probleem wilde met je buurlanden, maar het neerhalen van de Russische SU-24 was overdreven, vind je ook niet? De Rus had helemaal geen opdracht om je land aan te vallen.
Bij een vorige, geregistreerde inbreuk op 5 oktober, had Rusland, hoewel het ook toen betwijfelde of het wel degelijk boven Turks grondgebied gevlogen had, zich geëxcuseerd en je verteld dat het, mocht het gebeurd zijn, geen reden tot paniek voor je mocht zijn.
Rusland vertelde je dat het niet de intentie had je aan te vallen. Jullie, jij en Rusland, hebben immers steeds goed samengewerkt en Rusland, nadat het het South Stream project had opgezegd, ging met jou in zee om Russisch gas tot op Europese bodem te krijgen. Dat had voor jou, maar ook voor Europa een goede zaak geweest, want Europa heeft gas nodig en jij, beste Erdogan, had er decennialang een appeltje voor de dorst aan kunnen verdienen. Dank je die deal uit de lucht te vlammen.
Snelle Winst?
Goede vriend Erdogan. Toen wij, die EU waar je je bij wil aansluiten, plots – als ware het op commando – Syrische vluchtelingen over de vloer kregen die enkele maanden daarvoor op jouw grondgebied vertoefden, of de gevaarlijke overtocht op de gammele boot waagden, stemde de EU in met een financiering van 3 miljard euro.
Volgens jou was dat niet genoeg; je wilde méér. Hoewel de Syrische vluchtelingen niet écht door Turkije verzorgd werden – ze zitten daar ook maar in simpele kampen te verhongeren-, vertelde je ons dat je al minstens zeven miljard had uitgegeven. “Analisten” twijfelen daarover. Dat kan je ook lezen in dat artikel waar ik naar linkte. Je wil echter ook makkelijke visa’s voor Turken en een versneld aansluiten bij de EU. Maar, beste Erdogan, indien je zo’n onbetrouwbare partner blijkt, is dat wat moeilijk om daaraan toe te geven. Ons aanbod lijk je getorpedeerd te hebben. Want, die 3 miljard…
Enkele vraagjes eerst – sta je me toe?
… waarvoor zou je die echt gebruiken? Sommige bronnen vertellen dat je rechtstreeks hulp biedt aan IS. Het kan toch niet de bedoeling zijn dat ons geld, al was het maar het kleinste percentage ervan, dáárvoor gebruikt zou worden? Of dat je daarmee logistieke en financiële steun alsook het voorzien van medische hulp aan de terroristen in Syrië zou betalen? Of stuur je zelfs wapens?
Is het zinvol je enige vorm van financiële steun te geven wanneer je je wapens – je eigen wapens deze keer – liever gebruikt tegen de Koerdische bevolkingsgroep in plaats van tegen de internationaal gevaarlijke individuen gekend als ISIS/Daesh of Al Nusra, dat “deel” van Al Quada? Je lijkt me, zoals Saddam en Ghadaffi misschien waren, een gevaarlijke tiran op die manier. Er is echter een verschil. Geen van beide laatstgenoemden heeft de wereld op de rand van een extreem gevaarlijke, mondiale escalatie van een conflict gebracht en toch werden zij, eufemistisch uitgedrukt, uit het luchtruim verwijderd.
Wie steun je echt?
Hooggeboren, Weledelgeleerde Heer Erdogan. Je maakte een fout en, zoals het Westen ook zou moeten doen voor verleden interventies, zou een verontschuldiging, een spijt betoon en je medeleven niet ongepast zijn aan een land dat, hoe je het ook draait of keert, sneller één of andere vorm van stabilisering in Syrië lijkt te bereiken dan dat de NATO dat kon.
Moskou lijkt een efficiëntere koers te varen en haalt, op zijn zachts gezegd, sneller resultaat dan dat de “coalitie” dat kon. Misschien zijn de berichten dat je zoon, Bilal, grof geld verdient aan de zwarte ISIS olie correct en wil je, zoals elke vader, het beste voor hem? Is het de prijs waard, oh Erdogan? Dat vraag ik me af. Je machismo gedrag past je niet meer. Je wordt al iets ouder. Je zou beter moeten weten. Het aanklagen van journalisten is ook niet van deze tijd.
Ook niet in Rusland. Je weet wel, dat land dat de laatste 60 jaar géén ander heeft aangevallen, tenzij provocatie en dat iedereen, ook het Westen, waar jij bij hoort of bij wil horen, nog steeds “partner” noemt. Dat land, dat volgens mijn geïnformeerde mening, bezwaarlijk agressief te bestempelen is – hoewel de massamedia dat anders willen kaderen.
Rusland, dat na lang, lang aarzelen, zijn bondgenoot Syrië en jouw buurland te hulp schoot – dat laatste een land waar je dus geen enkel probleem mee wilt – want die resolutie geldt nog steeds. Bondgenoten mag je toch hebben, niet? Ook Rusland? Of kan je daar beter een AAM tegen gebruiken? Vereenzelvig je je met individuen die over een lijk vieren dan?
Je schond en schendt mijn vertrouwen beste vriend Erdogan.
Ik hoop dat ik je zo nog mag noemen.